Baarsbeschouwt

Rob Wijnberg heeft toch wel wat neergezet met zijn De Correspondent de afgelopen jaren. Ik ken diverse mensen die naar tevredenheid hun journalistieke stukken en boeken lezen. Ze zijn een welkome toevoeging in het journalistieke landschap, door minder op de actualiteit te zitten, maar meer te kijken naar onderwerpen die langer doorlopen en daarop te reflecteren. Wijnberg is een journalist met een filosofiestudie als achtergrond, en daarom voor mij altijd wel een aanleiding om zijn boeken te lezen. Geen heel moeilijke, abstracte filosofische kost, Wijnberg is denk ik wat je noemt een publieke intellectueel, die publieksfilosofie bedrijft. Hoewel dit nieuwe boek misschien eerder journalistiek dan filosofie te noemen valt. Ik had het binnen drie dagen uit. Ik vond het deels heel prettig lezen, deels las ik ook tandenknarsend, maar blijf achteraf toch met een prima gevoel achter. Heb ik wat nieuws geleerd? Niet echt. Wel nodigt het fundamentele idee achter dit boek – het geloof in vooruitg...